☰
Search
Mic
En
Android Play StoreIOS App Store
Setting
Clock

Sunderkand | Pancham Sopan of Shri Ramcharitmanas with Video Song

DeepakDeepak

Sunderkand

Sunderkand is the fifth book in the Hindu epic the Ramayana. It depicts the adventures of Lord Hanuman. The original SundarKand is in Sanskrit and was composed by Valmiki, who was the first to scripturally record the Ramayana. Sundarkand is the only chapter of the Ramayana in which the hero is not Rama, but rather Lord Hanuman.

X

श्री राम चरित मानस-सुन्दरकाण्ड (दोहा 31 - दोहा 36)

॥ दोहा 31 ॥

निमिष निमिष करुनानिधि जाहिं कलप सम बीति, बेगि चलिअ प्रभु आनिअ भुज बल खल दल जीति।

॥ चौपाई ॥

सुनि सीता दुख प्रभु सुख अयना। भरि आए जल राजिव नयना॥

बचन कायँ मन मम गति जाही। सपनेहुँ बूझिअ बिपति कि ताही॥

कह हनुमंत बिपति प्रभु सोई। जब तव सुमिरन भजन न होई॥

केतिक बात प्रभु जातुधान की। रिपुहि जीति आनिबी जानकी॥

सुनु कपि तोहि समान उपकारी। नहिं कोउ सुर नर मुनि तनुधारी॥

प्रति उपकार करौं का तोरा। सनमुख होइ न सकत मन मोरा॥

सुनु सुत तोहि उरिन मैं नाहीं। देखेउँ करि बिचार मन माहीं॥

पुनि पुनि कपिहि चितव सुरत्राता। लोचन नीर पुलक अति गाता॥


॥ दोहा 32 ॥

सुनि प्रभु बचन बिलोकि मुख गात हरषि हनुमंत, चरन परेउ प्रेमाकुल त्राहि त्राहि भगवंत।

॥ चौपाई ॥

बार बार प्रभु चहइ उठावा। प्रेम मगन तेहि उठब न भावा॥

प्रभु कर पंकज कपि कें सीसा। सुमिरि सो दसा मगन गौरीसा॥

सावधान मन करि पुनि संकर। लागे कहन कथा अति सुंदर॥

कपि उठाई प्रभु हृदयँ लगावा। कर गहि परम निकट बैठावा॥

कहु कपि रावन पालित लंका। केहि बिधि दहेउ दुर्ग अति बंका॥

प्रभु प्रसन्न जाना हनुमाना। बोला बचन बिगत अभिमाना॥

साखामग कै बड़ि मनुसाई। साखा तें साखा पर जाई॥

नाघि सिंधु हाटकपुर जारा। निसिचर गन बधि बिपिन उजारा॥

सो सब तव प्रताप रघुराई। नाथ न कछू मोरि प्रभुताई॥


॥ दोहा 33 ॥

ता कहुँ प्रभु कछु अगम नहिं जा पर तुम्ह अनुकूल, तव प्रभावँ बड़वानलहि जारि सकइ खलु तूल।

॥ चौपाई ॥

नाथ भगति अति सुखदायनी। देहु कृपा करि अनपायनी॥

सुनि प्रभु परम सरल कपि बानी। एवमस्तु तब कहेउ भवानी॥

उमा राम सुभाउ जेहिं जाना। ताहि भजनु तजि भाव न आना॥

यह संबाद जासु उर आवा। रघुपति चरन भगति सोइ पावा॥

सुनि प्रभु बचन कहहिं कपि बृंदा। जय जय जय कृपाल सुखकंदा॥

तब रघुपति कपिपतिहि बोलावा। कहा चलैं कर करहु बनावा॥

अब बिलंबु केह कारन कीजे। तुरंत कपिन्ह कहँ आयसु दीजे॥

कौतुक देखि सुमन बहु बरषी। नभ तें भवन चले सुर हरषी॥


॥ दोहा 34 ॥

कपिपति बेगि बोलाए आए जूथप जूथ, नाना बरन अतुल बल बानर भालु बरूथ।

॥ चौपाई ॥

प्रभु पद पंकज नावहिं सीसा। गर्जहिं भालु महाबल कीसा॥

देखी राम सकल कपि सेना। चितइ कृपा करि राजिव नैना॥

राम कृपा बल पाइ कपिंदा। भए पच्छजुत मनहुँ गिरिंदा॥

हरषि राम तब कीन्ह पयाना। सगुन भए सुंदर सुभ नाना॥

जासु सकल मंगलमय कीती। तासु पयान सगुन यह नीती॥

प्रभु पयान जाना बैदेहीं। फरकि बाम अँग जनु कहि देहीं॥

जोइ जोइ सगुन जानकिहि होई। असगुन भयउ रावनहिं सोई॥

चला कटकु को बरनैं पारा। गर्जहिं बानर भालु अपारा॥

नख आयुध गिरि पादपधारी। चले गगन महि इच्छाचारी॥

केहरिनाद भालु कपि करहीं। डगमगाहिं दिग्गज चिक्करहीं॥

॥ छन्द ॥

चिक्करहिं दिग्गज डोल महि गिरि लोल सागर खरभरे, मन हरष सभ गंधर्ब सुर मुनि नाग किंनर दुख टरे।

कटकटहिं मर्कट बिकट भट बहु कोटि कोटिन्ह धावहीं, जय राम प्रबल प्रताप कोसलनाथ गुन गन गावहीं॥१॥

सहि सक न भार उदार अहिपति बार बारहिं मोहई, गह दसन पुनि पुनि कमठ पृष्ठ कठोर सो किमि सोहई।

रघुबीर रुचिर प्रयान प्रस्थिति जानि परम सुहावनी, जनु कमठ खर्पर सर्पराज सो लिखत अबिचल पावनी॥२॥


॥ दोहा 35 ॥

एहि बिधि जाइ कृपानिधि उतरे सागर तीर, जहँ तहँ लागे खान फल भालु बिपुल कपि बीर।

॥ चौपाई ॥

उहाँ निसाचर रहहिं ससंका। जब तें जारि गयउ कपि लंका॥

निज निज गृहँ सब करहिं बिचारा। नहिं निसिचर कुल केर उबारा॥

जासु दूत बल बरनि न जाई। तेहि आएँ पुर कवन भलाई॥

दूतिन्ह सन सुनि पुरजन बानी। मंदोदरी अधिक अकुलानी॥

रहसि जोरि कर पति पग लागी। बोली बचन नीति रस पागी॥

कंत करष हरि सन परिहरहू। मोर कहा अति हित हियँ धरहू॥

समुझत जासु दूत कइ करनी। स्रवहिं गर्भ रजनीचर घरनी॥

तासु नारि निज सचिव बोलाई। पठवहु कंत जो चहहु भलाई॥

तव कुल कमल बिपिन दुखदाई। सीता सीत निसा सम आई॥

सुनहु नाथ सीता बिनु दीन्हें। हित न तुम्हार संभु अज कीन्हें॥


॥ दोहा 36 ॥

राम बान अहि गन सरिस निकर निसाचर भेक, जब लगि ग्रसत न तब लगि जतनु करहु तजि टेक।

॥ चौपाई ॥

श्रवन सुनी सठ ता करि बानी। बिहसा जगत बिदित अभिमानी॥

सभय सुभाउ नारि कर साचा। मंगल महुँ भय मन अति काचा॥

जौं आवइ मर्कट कटकाई। जिअहिं बिचारे निसिचर खाई॥

कंपहिं लोकप जाकीं त्रासा। तासु नारि सभीत बड़ि हासा॥

अस कहि बिहसि ताहि उर लाई। चलेउ सभाँ ममता अधिकाई॥

फमंदोदरी हृदयँ कर चिंता। भयउ कंत पर बिधि बिपरीता॥

बैठेउ सभाँ खबरि असि पाई। सिंधु पार सेना सब आई॥

बूझेसि सचिव उचित मत कहहू। ते सब हँसे मष्ट करि रहहू॥

जितेहु सुरासुर तब श्रम नाहीं। नर बानर केहि लेखे माहीं॥

Kalash
Copyright Notice
PanditJi Logo
All Images and data - Copyrights
Ⓒ www.drikpanchang.com
Privacy Policy
Drik Panchang and the Panditji Logo are registered trademarks of drikpanchang.com
Android Play StoreIOS App Store
Drikpanchang Donation